پدیده های مختلف آب و هوایی در گوشه گوشه ی جهان در حال رخ دادن است در حالی که بخشی از کره زمین و حتی در کشور خودمان، درگیر خشکسالی و کمبود شدید باران شده است در گوشه دیگر از جهان و کشورمان باران ها و سیلاب های گسترده جان انسان ها را می گیرند. روند سریع بیانی شدن سرزمین های نیمه سبز و مراتع در اقصی نقاط جهان و خشک شدن دریاچه ها و کمبود منابع آبی به مشکلات بسیاری برای انسان در سال ها و دهه های پیش رو به همراه خواهند آورد.

بسیاری اعتقاد دارند یکی از منابع ناامنی و حتی رخداد جنگ های بزرگ در آینده ای نه چندان دور موضوع آب و منابع آبی خواهد. حتی اکنون نیز گوشه ای از این منازعات را در منطقه خود شاهدیم و در شرق کشورمان دریاچه هامون به علت رویه های مقام های افغانستان به صورت مقطعی دچار مشکلات زیست محیطی می شود. آیا همه این مشکلات دلیلی غیر دست اندازی بشر بر محیط زیست و تلاش برای کنترل همه جانبه زمین و زمان دارد؟

مطالب زیادی در زمینه جنگ بر سر آب و هوا منتشر شده است اما کتاب "زمین؛ جنگ ها بر سر اقلیم" بلایای طبیعی به ویژه در زمینه آب و هوا را از جمله مشکلات بشریت و کلیه جانداران روی زمین می داند، ریزش یخچال های طبیعی به درون دریاها، افسردگی و تغییر رفتار خرس های قطبی و بسیاری از اتفاقات درحالی رخ می دهند که هنوز هم دودکش های منازل و کارخانه های ساخته درست بشر هوا را آلوده می کنند و حتی هواپیماها نیز حتی این آلودگی را بر فراز آسمان و نقطه ای که در دسترس انسان به طور طبیعی نیست انتقال می دهند.

کتاب فوق در دوره ی معاصر، مراحل نابودی آب و هوا به وسیله انسان را بر می شمرد که نخستین مورد آن در بارش باران های اسیدی در دهه 1970 میلادی مطرح شد که برای اولین بار آب و هوا به موضوع سیاسی مهمی تبدیل شده بود و دانشمندان هشدارهای ابتدایی را در این زمینه و به خصوص اثرات گرم شدن زمین صادر کردند. دومین دوره از این نگرانی ها در دهه 1990 میلادی رخ داد و اجلاس "ریودوژانیرو" مهمترین رخدادی بود که برنامه اقدامی برای موضوع تصویب شد اما چندان به طول نینجامید. اخیرا نیز پدیده های آب و هوایی مطرح شده اند نه تنها به علت پدیده گرم شدن که خود موضوعی بسیار پراهمیت است و تقریبا همه کشورها در مورد آن مسئول و به نوعی مقصر هستند، بلکه پدیده دستکاری در طبیعت به یک موضوع داغ سیاسی و به نوعی جنگ کشورهای صاحب قدرت و به ویژه آمریکا علیه بقیه جهان تبدیل شده است.

در سال 2010 وبسایت رادیو آزاد اروپا به نقل از دانشمندان روسی هشدار داد که ایالات متحده اروپا از ابزار آب و هوا به عنوان یک سلاح سری استفاده کرده و می کند. گرمای بی سابقه مسکو و دیگر کشورهای همسایه روسیه در آسیای مرکزی در تابستان آن سال باعث شد که دانشمندان روسی به چنین نظریه پردازی روی بیاورند.

"آندری آریشف" معاون بنیاد فرهنگ استراتژیک عنوان داشت سلاح های آب و هوایی به گونه ای هستند که می توانند به اهداف خود برسند و باعث قحطی شدید، نابودی غلات و بسیاری از پدیده های دیگر در کشورهای هدف شوند.

گرچه این دانشمند بعد از این مقاله آن را فرضیه ای عنوان کرد که می توان در وقوع آن تردید داشت اما دلیل چنین سخنانی گرمای حدود 39 درجه ای مسکو بود که برای این کشور کاملا بی سابقه بوده است. شاید هوای بسیاری از کشورها هم گرم تر شده بود اما اینکه کشوری در بخش های بالایی نیمکره شمالی به چنین مشکلی دچار شود جای سوال دارد.

آریشف در مقاله خود به پدیده "هارپ" نیز اشاره کرده و این گونه اقدامات را در مورد دستکاری در آب و هوا به آمریکا نسبت داده است حال آنکه اتحاد جماهیر شوروی در زمان گذشته و روسیه فعلی نیز در این زمینه بیکار نبوده اند.

پدیده هارپ مخفف برنامه تحقیقاتی با عنوان انگلیسسی High Frequency Active Auroral Research Program است که به معنای لغوی برنامه تحقیقاتی فرکانس های بالای فعال شفقی می باشد. به طور کلی این برنامه عبارت است از تلاش هایی برای ایجاد تغییرات در یونوسفر که دورترین و ناشناخته‌ ترین بخش جو در فاصله بین 50 تا 100 کیلیومتری زمین است. هارپ این کار را با امواج رادیویی فرکانس بالا که توسط رادارهای خود منتشر می‌کند انجام می‌دهد. بخشی از این امواج در ارتفاع ۱۰۰ تا ۳۵۰ کیلومتری از سطح زمین جذب شده و باعث افزایش شتاب الکترون‌ها در آن منطقه و در نتیجه گرم شدن یونوسفر می‌شوند. امواج آنتن ها پس از اصابت به يونوسفير و بازگشت به زمين قادر می شوند نه تنها به عمق دريا بروند بلکه فراتر رفته و به اعماق زمين نيز وارد شوند.

در واقع در واکنش به ارسال امواج از زمین، یونوسفر واکنش نشان می دهد و فرکانس های فوق کوتاهی توليد می کند که پس از اصابت به زمين به داخل آن نفوذ کرده و می تواند انواع پدیده های زیست محیطی را ایجاد کنند و حتی با استفاده از اين فرکانس های فوق کوتاه و نيرومند، زمين زلزله و خرابی را باعث شوند. علاوه بر استفاده های تحقیقاتی در مورد شناخت اعماق زمین و معادن و کانی های موجود در آن، این دانش علمی می تواند باعث ايجاد سونامی، خشکسالی، آتشفشان، سيل های عظیم و طوفان هاي بزرگ شود.

گرچه موضوع هارپ و دیگر پدیده های شبیه به آن همیشه با یک پاسخ نفی کننده یعنی تئوری توطئه به حاشیه رانده می شوند اما این دانشمند روسی و بسیاری از متخصصان اعتقاد دارند که آفرینش چنین اسلحه های نوینی که می توانند به صورت ناشناخته باعث مرگ هزاران انسان و یا نابودی یک سرزمین و محیط زیست شوند امری غیر قابل باور نیست. وی فضاپیمای X-37B آمریکا را که در آوریل 2010 به فضا پرتاب شد نیز یکی از اسلحه های مخفی امریکا در همین نوع دستکاری ها می داند که با استفاده از تسلیحات لیزری، زاردخانه ای از تغییرات آب و هوایی را برای پنتاگون در دشمنی با دیگر کشورها در اختیار این کشور قرار می دهد.

البته هارپ به پژوهش های سال های دهه 1940 مربوط است و حتی گفته می شود این سلاح در جنگ ویتنام و ایجاد بارش های شدید و یا تولید ابر برای پوشش استفاده می شد.

وبسایت 21st Century Wire نیز چند ماه قبل در مقاله ای کنترل آب وهوا، تغییرات آن و دیگر موضوع های مربوط را از نگرانی های نوین جهان بر می شمرد و اعتقاد دارد که زمستان سخت در بسیاری از مناطق جهان از جمله در آمریکا ممکن است نشان از قدرت هایی باشند که آب و هوای جهان را از طریق روش های مختلف در کنترل خود گرفته اند. اکنون برخی وقایع همچون باران های سیل آسا، سونامی، طوفان، قحطی و کم آبی و حتی زلزله را با پدیده هارپ مربوط می دانند، ممکن است حتی پدیده ها و توانایی های دیگری در اختیار برخی کشورها باشد که فاش نشده اند و دلایل برای دستکاری بشر در آب و هوا را اثبات کنند.

در سال 1987 دو دانشمند آمریکایی با نام های "برنارد ایستلوند" و "سایمون راموس" عنوان داشتند که می توان از امواج مغناطیسی پرقدرت، تشعشعات الکترومغناطیسی را شبیه به هارپ ایجاد کرد.

اخیرا جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در دیدار با دانشجویان در جاکارتای اندونزی اعترافی تلویحی انجام داد و گفت تغییرات آب و هوایی ترسناک ترین تسلیحات کشتار جمعی جهان هستند. وی در سخنانش به طوفان های بزرگ همچون طوفانی که فیلیپین رخ داد اشاره کرد. البته برخی دانشمندان اعتقاد دارند طوفان در فیلیپین حاصل طوفان امواج مایکروویوی بود که نتایج سیاسی را نیز برای این کشور به همراه داشت.

مایکل شوسودووسکی نیز در مقاله ای با عنوان مراقب آزمایش های آمریکا با تسلیحات آب و هوایی باشید بیان می دارد که تسلیحات آب و هوایی از تغییرات آب و هوایی جدا فرض می شوند. آمریکا آزمایش های زیادی را با هارپ انجام می دهد و در تلاش است تا خطوط ارتباطات رادیویی را بشکند و به وسیله راکت ها و تاسیسات فضایی در شبکه های برق اختلال شدید ایجاد کند و بر سلامت روانی مردم یک منطقه تاثیر بگذارد.

به نظر یک کارشناس نیروی هوایی آمریکا، دستکاری در اقلیم هر منطقه می تواند آمریکا را بر آن منطقه مسلط کند در واقع این ها سلاح هایی برای تسخیر زود هنگام منطقه با بی ثبات سازی اقتصادی، کشاورزی و زیست محیطی هستند.

اعتراف مهم دیگری که دولتمردان آمریکایی در این زمینه انجام دادند در سال آوریل سال 1997 به وسیله "ویلیام کوهن" وزیر دفاع ایالات متحده انجام شد. خلاصه گزارشی که در بولتن این وزارتخانه منتشر شد به نقل از وی آورده است: دیگران مشغول تروریسم از نوع زیست محیطی (eco- type of terrorism) هستند تا بتوانند آب و هوا را تغییر دهند و با استفاده از امواج الکترومغناطیسی باعث زمین لرزه و آتشفشان شوند." جالب اینجاست که برخی از سازمان های پیش بینی آب و هوا که بسیار دقیق عمل می کنند نیز از این دانش استفاده می کنند.

در سال 2013 سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) مبلغ 630 هزار دلار را در آکادمی ملی علوم بر روی برنامه تکنیک های تغییر محیط زیست سرمایه گذاری کرد.

وبسایت گلوبال ریسرچ نیز حدود یک سال قبل در مقاله ای به استفاده از تسلیحات الکترومغناطیسی به عنوان اسلحه ای سری برای تغییر و یا بازسازی آب و هوا اشاره دارد و می گوید، "این یک نظریه بر اساس تئوری توطئه نیست حتی این تسلیحات و از جمله آن ها هارپ باعث نگرانی اتحادیه اروپا نیز شده است زیرا باعث آسیب های جدی به سلامت جامعه و محیط زیست می شود." این نقل قول حتی در تلویزیون سی.بی.سی. کانادا نیز پخش شد و دو فیلم مستند 15 و 45 دقیقه ای نیز در شبکه فوق و شبکه تاریخ در کانادا به هارپ و استفاده و اثرات آن پرداختند.

این مقاله می افزاید برخی از برنامه های مختلف دولت ها به دلایل امنیت ملی سری نگاه داشته می شوند اما اکنون شکی وجود ندارد که سلاح های الکترومغناطیسی تولید می شوند و حتی با گذشت بیش از 60 سال از مطرح شدن موضوع هارپ، هنوز هم بر روی این پدیده پژوهش هایی انجام می شود تا علاوه بر استفاده ارتباطی در حوزه های صلح آمیز و حتی دفاعی نیز از این دانش استفاده شود.

این مقاله بمب سونامی در پروژه سیل (Project Seal ) را با بمب اتمی در پروژه منهتن که باعث تولید اولین بمب اتمی و استفاده از آن در جنگ جهانی دوم علیه ژاپن شد مقایسه می کند و به نقل از روزنامه نیوزلند هرالد می نویسد، برخی از مقام های ارشد نظامی آمریکا اعتراف کردند که اگر زودتر در زمان جنگ (جهانی دوم) این توانایی کشف می شد و می توانست همچون بمب اتم تاثیرگذار باشد. این مقامات از آن به عنوان بمب سونامی نام بردند.

با همه برچسب هایی که به این اظهارات هراس انگیز زده می شود هنوز هم بسیاری از اندیشمندان در سراسر جهان اعتقاد دارند زلزله در هاییتی، سونامی در اندونزی و طوفان کاترینا در آمریکا از یک منشا و آن هم امواج الکترومغناطیسی و هارپ ( به صورت برنامه ریزی شده و یا حتی ناتوانی از کنترل یک عملیات سری) سرچشمه می گیرند. حال آیا نمی توان وقایعی همچون خشکسالی و بی آبی در کشورمان و طوفان های شن و ذرات معلق مضر در هوای شهرهای بزرگ و کوچکمان را به عوامل انسانی مربوط دانست. حال نباید شک کرد که چرا زلزله های خفیف متعددی در حاشیه شمالی خلیج فارس و به ویژه شهرهای اطراف نیروگاه اتمی بوشهر - که بسیاری از کشورهای غربی و غیر غربی چشم دیدن آن را ندارند – رخ می دهند؟ چرا خاورمیانه از زمان حضور آمریکایی ها در منطقه درگیر خشکسالی، کم آبی و گرد و غبار بی سابقه شده است؟